poniedziałek, 30 lipca 2012

13 Pułk Huzarów Księstwa Warszawskiego


     Dziś kolejne miniatury po liftingu. Tym razem są to huzarzy jednego z dwóch pułków huzarskich Księstwa Warszawskiego  -  13 'srebrnego' (nazwa od koloru szamerunków na mentykach i dołmanach oficerskich)  pułku jazdy Księstwa Warszawskiego. Jednostkę sformowano w 1809 w trakcie wojny z Austrią  na Lubelszczyźnie.Głównym organizatorem i  dowódcą  pułku  był  płk.Józef Toliński.  W 1812 roku majorem był  Aleksander Oborski. Szwadronami dowodzili szefowie . Stanisław Rojewski i  Tomasz Zalewski. Razem z 5 pułkiem strzelców konnych  'srebrni' huzarzy  tworzyli  20 brygadę jazdy dowodzoną przez gen. X.Antoniego Sułkowskiego najpierw  przydzieloną do 18 dywizji piechoty,  a następnie włączoną do dywizji kawalerii V Korpusu , którą kolejno dowodzili  gen.Kamieński, gen Sebastiani, i gen Lefebvre-Desnouettes.  W chwili rozpoczęcia  wojny w 1812 r,  13 pułk huzarów liczył  33 oficerów, 722 podoficerów i huzarów, 83 konie oficerskie , 717 żołnierskich i 32 pociągowe.  Na początku ofensywy Napoleona pułk wykonywał działania osłonowe i rozpoznawcze. Trudna  sytuacja zaopatrzeniowa ciągnącej na Moskwę Wielkiej Armii,  brak odpowiedniej paszy doprowadził do masowego padania koni. 9 sierpnia 1812 pułk miał na stanie  już tylko 624 konie żołnierskie i 75 oficerskich. Liczba koni pociągowych nie uległa zmianie. Znakomicie 'srebrni' huzarzy odznaczyli się w bitwie p.Borodino (Możajskiem) , szarżując skutecznie przeciw kozakom Karpowa na prawym skrzydle V Korpusu. Kolejne dni chwały huzarów Tolińskiego to udział w bitwach pod Czirikowem, Woronowem i Winkowem (Tarutino). Jednostka podzieliła los cofającej się armii Napoleona i w trakcie odwrotu spod Moskwy uległa zniszczeniu. 
    W 1813 odbudowano 13 pułk  jazdy łącząc ocalałych i nowo wcielonych żołnierzy obu huzarskich pułków Księstwa w jeden -oznaczony nrem 13. Dowództwo tej jednostki objął płk. Józef  Sokolnicki. Tak sformowanych huzarów (540 żołnierzy i oficerów)  włączono do 20 Brygady Jazdy w IV Korpusie Rezerwowym Kawalerii. Huzarzy Księstwa odbyli chwalebnie całą kampanię w Saksonii  w tym bitwę pod Lipskiem. Działalność bojową  polskich huzarów zamknęła kapitulacja  garnizonu Drezna w skład którego wchodził także 13 pułk jazdy,  przed Austriakami .11 listopada 1813 r.

Konwertowane figurki huzarów pochodzą z zestawu Italeri -French Hussars. Konie -strzelców konnych również z produktu Italeri -French Imperial General Staff.  Rysunek pochodzi z książki R.Morawskiego i H.Wieleckiego, Wojsko Księstwa Warszawskiego. Kawaleria.





poniedziałek, 16 lipca 2012

18 DYWIZJA PIECHOTY KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO


   Przerywając moje zainteresowanie XVII wiekem,  powróciłem na chwilę, do jakże  cenionej  przeze mnie tematyki wojen napoleońskich. Na półkach zalega mi  bardzo dużo figurek z tego okresu. Pora więc coś z nimi zrobić. Odświeżyłem  więc nieco ich  malowanie i zapodstawkowałem od nowa,  jako że pierwotnie wykonałem je wiele lat temu. W pierwszej kolejności wybór padł  na piechotę Xięstwa Warszawskiego. Figurki przedstawiają wygląd mundurów wg przepisu ubiorczego z 3 IX  1810 r. Do odzwierciedlenia miniatur żołnierzy użyłem konwertowanych figurek firm Italeri/ Esci/ Waterloo. Niestety nawet figurki Waterloo nie odwzorowują poprawnie mundurów żołnierzy Xięstwa. Aby je takimi uczynić,  trzeba było wykonać  nie małą pracę, przerabiając mniej lub bardziej krój mundurów, dodając /usuwając tasaki, wykonując czapki rogatywki z kordonami, naramienniki itd.  Oficerów wykonałem z zestawu piechoty francuskiej Italeri, dorabiając kapelusze stosowane, a w jednym przypadku rękę na temblaku. Ilość i różnorodność  zastosowanego 'materiału' plastikowego sprawiła,  że z bliska i pojedynczo figurki nie prezentują się zbyt ciekawie.  Z daleka i w większej grupie wyglądają odrobinę korzystniej. Może następnym razem będzie lepiej. Figurki stanowią fragment szerszego projektu z kampanii 1812 i dostały 'przydział' do 18 Dywizji Piechoty  gen.L.Kamienieckiego(potem K.Kniaziewicza)   z V Korpusu Polskiego Wielkiej Armii.
 Orzeł pułkowy (tak określano wówczas  sztandary w armii Księstwa wzorem francuskim) z 2 pułku piechoty . Pułk ten stanowił część brygady gen .M.Grabowskiego(poległ w szturmie Smoleńska) wchodzącej w skład dywizji.  18 Dywizja przeszła szlak bojowy w składzie korpusu od Niemna , przez krwawy szturm Smoleńska, bitwy pod Borodino(Możajskiem) i Tarutino, walki na szlaku odwrotu Wielkiej Armii, aż po operację berezyńską i późniejszą faktyczną zagładę korpusu.